تبلیغات تبلیغات 
به وبلاگ رامشه خوش آمدید
لطفا براى استفاده راحت از لینك هاى زیر استفاده كنید
رامشه شناسی (جدید)
جمعه 27 مرداد 1391
نویسنده: طبقه بندی: عكس ناب رامشه،
 | ||
| اطلاعات کلی | ||
|---|---|---|
| کشور |  ایران | |
| استان | اصفهان | |
| شهرستان | اصفهان | |
| بخش | جرقویه علیا | |
| دهستان | رامشه | |
| نام محلی | رومشن | |
| سال بنیاد | دوره ساسانیان | |
| ||
| مردم | ||
| جمعیت | ۲۵۷۹ نفر | |
| زبان‌های گفتاری | فارسی | |
| مذهب | شیعه | |
| جغرافیای طبیعی | ||
| ارتفاع از سطح دریا | ۱۵۵۰ متر | |
| اطلاعات روستایی | ||
| ره‌آورد | انار | |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۳۱۲۷۳۶ | |
| وب‌گاه رسمی | سایت رامشه | |
| جملهٔ خوش‌آمد به روستا | به دهستان صنعتی رامشه خوش آمدید | |
روستا در عرض جغرافیایی ″۴۸′۴۹°۳۱ و طول جغرافیایی ″۰′۳۰°۵۲ قرار دارد. [۱] این روستا از طرف شمال به: روستای مبارکه و مزارع مهمانچی، صالح‌آباد، حاجی آباد و ریزآباد و بعد از آن‌ها به روستای مالواجرد و سپس به شهر حسن‌آباد می‌رسد، جاده‌ای رامشه ـ اصفهان نیز در همین جهت شمالی و غربی قرار دارد. از طرف جنوب به: مزرعهٔ الله‌آباد و بعد مزرعهٔ چشمه ریزه ختم می‌شود، از طرف شمال شرق به: روستای احمدآباد، اسفنداران، فیض‌آباد و حادث‌آباد ختم می‌شود که آخرین روستاهای منطقهٔ جرقویه علیا هستند و با استان یزد هم‌مرز می‌باشند. از طرف مغرب به: رشته‌کوه‌های سیاه‌کوه با ارتفاع ۲۸۰۸ متر و بعد مزارع اسدآباد و الله‌آباد و غار شاهقنداب می‌رسیم و بعد از آن شهرستان شهرضا قراردارد. [۲]
روستاهای مجاور روستای رامشه شامل: ۱- مبارکه، ۲-احمداباد ، ۳- اسفنداران، ۴-فیض‌آباد، ۵- حارث‌آباد می‌باشد در اطراف رامشه چندین مزرعه کوچک و بزرگ وجود دارد که اسامی آن‌ها به قرار زیر می‌باشد: ۱- معز آباد، ۲- صفی‌آباد، ۳- مزرعه چی‌خان یا حسین‌آباد،۴- اسد آباد، ۵- الله آباد زند، ۶- چشمه‌ریزه، ۷- ریزآباد، ۸- چاه جمال، ۹-چاه قلی، ۱۰- صالح‌آباد، ۱۱- مهمانچی، ۱۲-حاجی‌آباد،۱۳- علی‌آباد
در کتاب لغتنامه دهخدا در مقابل لغت (رامشه) چنین نگاشته شده‌است: «رامشه (م ش یا ش (اخ) دهی است از دهستان جرقویه بخش شهرستان شهرضا واقع در ۹۵ هزار گزی جنوب خاوری شهرضا متصل به راه رامشه به حسن‌آباد. این ده در کوهستان واقع شده و هوای آن معتدل است. سکنه آن ۲۷۸۶ تن می‌باشد. آب ده از قنات و رودخانهٔ ایزدخواست تأمین می‌شود. محصول عمدهٔ آن غلات، پنبه و انار و شغل مردم کشاورزی و دامپروری است. صنایع دستی زنان کرباس و قالی‌بافی می‌باشد. راه ماشین رو دبستان و در حدود ده باب دکان دارد.(از فرهنگ جغرافیایی ایران، جلد ۱۰)[۳]
با توجه به قرار داشتن رامشه در منطقه‌ای بیابانی و کویری، دارای آب و هوای خشک نیمه بیابانی است. یعنی تابستان‌های آن گرم و خشک و زمستان‌های آن سرد و خشک می‌باشد. با این وجود بعضی عوامل جوی و طبیعی تا حدودی باعث تغییرات آب و هوایی در رامشه می‌شود از جمله:
مجموعه این عوامل باعث سرسبزی و خرمی رامشه گردیده‌است بطوری که برخی رامشه را (بهشت جرقویه) نامیده‌اند. [۴]
بلندترین ارتفاعات رامشه در رشته‌کوه‌های سیاه‌کوه با ارتفاع ۲۸۰۸ متر در سمت غرب و جنوب رامشه قرار گرفته‌است. این رشته‌کوه‌ها، ادامه رشته‌کوه‌های ناپیوسته زاگرس می‌باشد و مربوط به دوران سوم زمین‌شناسی است. هم‌چنین کوه الله‌آباد در سمت غربی رامشه به چشم می‌خورد که دریاچهٔ کوچه الله‌آباد در پشت سدی که بر آن بسته شده‌است در دامنه آن، قراردارد. رامشه نسبت به روستاهای همجوار خود (احمدآباد و اسفنداران) در سطح پایین‌تری قرارداد. تپه‌های شنی احمدآباد در قسمت شرقی رامشه قرار گرفته‌است. هر چه از جنوب رامشه به سمت شمال حرکت می‌کنیم به مناطق پست و گودتری می‌رسیم. [۵]
برای مشاهده تصاویر ماهواره‌ای رامشه واحمد اباد جرقویه اینجارا کلیک کنید.
تاریخ رامشه به عهد بهرام گور ساسانی باز می‌گردد و اولین ساکنان رامشه را قبایل عرب بیابانگردی تشکیل می‌دهند که به مرور در اطراف چاه آبی که بهرام گور دستور حفر آن را داده بود ساکن شدند. وجود کلمات و لهجهٔ مردم جنوب کشورمان در بین مردم رامشه شاهدی بر این مدعاست که یا اعراب از منطقهٔ فارس به رامشه آمده‌اند.
وجود آتشکده در رامشه و نامیده شدن یکی از محله‌های قدیمی رامشه به نام محلهٔ گبرها (قلعه گبرها) و نوع معماری در پای گلدسته همه این‌ها عهد ساسانی را یادآور می‌شوند.
نوع معماری امامزاده جعفر رامشه شبیه معماری عهد تیموریان می‌باشد، خط نوشته‌ها، طاق‌ها و ستون‌ها شبیه مسجد جامع شهرضا، که در زمان تیموریان ساخته شده‌است، می‌باشد. بر طبق شواهد و قرائن موجود به احتمال قوی اولین مکان‌های سکونت در رامشه (پای گلدسته) می‌باشد، هم‌چنین مکانی به نام قلعه چوری (قلعه‌چی) در نزدیکی پای گلدسته از اولین محل‌های سکونت در رامشه بوده‌اند. وجود قلعه و خانه‌ای بسیار قدیمی در محلهٔ (هسته کوشک) احتمال وجود اولین محل سکونت در رامشه را می‌دهد.
(لازم به توضیح است محلهٔ قلعه کهنهٔ رامشه به رغم قدمت تاریخی آن بعد از ساخت و شکل‌گیری رامشه ساخته شده‌است.) [۶]
رامشه چرا به این نام نامیده شده‌است؟ اینکه انسان بتواند جواب قطعی به این سوال بدهد کار دشواری است. هنگامی که به سنگ قبرها و قباله‌های تاریخی برمی‌خوریم گاهی لفظ رامشه را به اشکال دیگر هم می‌بینیم. رمشه، رامشاه، رمشن، رامشیه و... در بسیاری از جاها دیده می‌شود، لذا یافتن دلیل اصلی نام‌گذاری رامشه کار مشکلی است و ما فقط به تعدادی از این دلایل اشاره خواهیم کرد.
از میان این دلایل، ظاهراً دلیل سوم به حقیقت نزدیکتر است. [۷]
مردم متدین رامشه در جهت احیای دین و دیانت در گذشته و حال مساجد زیادی را بنا کرده‌اند. امامان جماعت قدیم رامشه، شیخ صادق، شیخ علی و شیخ محمد حسین صادقی بوده‌اند. و بعد از آن‌ها امامت مسجد جامع رامشه بر عهدهٔ فقید سعید حضرت حجت‌الاسلام حاج سید عباس رستگار قرار داشت. مساجد قدیم و جدید رامشه به شرح زیر می‌باشد:
این مسجد در وسط آبادی رامشه وجود دارد و همه‌روزه در آن نماز جماعت اقامه می‌شود در سال‌های اخیر این مسجد بازسازی و تعمیر گردیده‌است و در کنار آن به همت افراد خیر حسینیه‌ای سه‌طبقه در دست احداث می‌باشد. هم‌چنین در این مسجد کتابخانه و نوارخانه‌ای وجود دارد که به همت جوانان پرشور فعالیت‌های فرهنگی مسجد را به عهده دارد. این مسجد حدود ۳۰۰ سال پیش ساخته شده‌است و سازندهٔ آن شخص ثروتمندی بوده‌است که آن را با هزینهٔ شخصی خود بنا نموده‌است. می‌گویند این شخص در بین یکی از ستون‌های مسجد مقداری طلا و اشرفی قرار داده، تا چنان‌چه زمانی مسجد خراب شد، با آن مسجد را دوباره بسازند. این مسجد دارای بنای تاریخی زیبایی است که در دو طبقه ساخته شده‌است و ۹ ستون دارد که شکل آن‌ها در طبقهٔ بالا به شکل استوانه می‌باشد و در طبقهٔ پایین به شکل مکعب مستطیل می‌باشد و قطر آن‌ها حدوده ۱ متر می‌باشد. در طبقهٔ بالای آن ۴ ردیف سالن مشاهده می‌شود ولی در طبقهٔ پایین ۳ ردیف وجود دارد. علت آن این است که در یکی از سال‌هایی که بارندگی شدیدی شد، سیل به درون مسجد پایینی راه پیدا کرد و مردم هم جهت محکم ساختن بقیه مسجد یک ردیف ستون‌های مسجد پائینی را پر کردند.
این مسجد در محلهٔ قلعه وجود دارد و بزرگترین مسجد رامشه از نظر مساحت می‌باشد و همه روزه در آن اقامه نماز جماعت می‌شود. این مسجد در سال‌های اخیر بازسازی شده‌است و در کنار آن حسینیهٔ بزرگی ساخته شده‌است.
این مسجد در محلهٔ ممر بالا وجود دارد و بانی آن شخصی به نام عمو علی اکبر بوده‌است. این مسجد بازسازی و توسعه یافته‌است و همه‌ساله در ایام ماه مبارک رمضان مراسم ویژه‌ای در آن برگزار می‌گردد.
این مسجد در محلهٔ پای تالار قرار دارد و به صورت دو طبقه ساخته شده‌است. در طول سال در آن مراسم روضه‌خوانی و سینه‌زنی برگزار می‌گردد.
این مسجد در محلهٔ گلبید قرار دارد و اخیراً بازسازی شده‌است.
این مسجد نیز در محلهٔ گلبید روبروی مسجد امام حسین (علیه‌السلام) قرار دارد.
این مسجد درسال‌های اخیر به همت آقای حاج حسین برزکار در نزدیکی دو راهی رامشه ساخته شده‌است.
این مسجد در محله سعر قرار دارد و یکی از قدیمی‌ترین مساجد رامشه می‌باشد که بازسازی شده‌است.
این مسجد بین کوچهٔ گلبید و محلهٔ در آسیاب قراردارد.
مسجد کوچکی است که بانی آن علی گلدسته‌است. این مسجد در محلهٔ پاکنده قرار دارد.
این مسجد در محله‌ده، در نزدیکی گلدسته قرار گرفته‌است.
یکی از قدیمی‌ترین مساجد رامشه‌است که اکنون خراب شده. این مسجد دو قبله داشته‌است یکی به طرف بیت‌المقدس و دیگری به طر ف مسجدالحرام. می‌گویند این مسجد در زمان معزالدولهٔ دیلمی (۳۲۲-۳۳۴ ه ـ ق) حدوداً ۱۱۰۰ سال پیش بنا شده‌است. در سال ۱۰۷۶ میرزا صفی‌الدین که کدخدای رامشه بود این بنا را بازسازی کرد. بر روی سنگ‌نوشته‌ای که قبلاً بر روی دیوار مسجد نصب شده بود و اکنون مفقود شده‌است چنین نگاشته بودند:
این مسجد در نزدیکی میدان تعزیه قراردارد. [۸]
با سلام به دوستان عزیز رامشه ایی و علاقمندان به روستای ناز رامشه
ان شاءا... این وبلاگ به روز خواهد شد
خواشهمندیم مطالب خواندنی برای ما بفرستید تا در این وبلاگک قرار دهیم.
دوشنبه 4 آذر 1387
نویسنده: طبقه بندی: عكس ناب رامشه، تعزیه و مراسمات مذهبى در رامشه،
تعزیه در رامشه
در روستاى رامشه در ایام سوگوارى به ویژه ماه هاى محرم وصفر تعزیه خوانى در رامشه رواج پیدا مى كند و براى امام حسین و یاران وفادارش نمایش مذهبى تعزیه را برگزار مى كنند.
تعزیه خوانى بین اهالى روستاى رامشه احترام و علاقه خاصى دارد.
در تعزیه خوانى كه به وسیله یك كارگردان و یا بازیگردان اداره مى شود اكثرا بازیگردان متن تعزیه حفظ هستند و با صداى تبل و نى نوایى با سوز بیشتر به تعزیه مى دهند.
در هنگام تعزیه مردمى روستاى رامشه كه در شهر ها زندگى مى كنند خود را به این مراسم مى رساند. تا از دیدن آن غافل نشوند.
تعزیه خوانان افرادى هستند كه صداى خوبى دارند كه سالها در لباس تعزیه بوده اند و بدون هیچ مبلغى این سنت پسندیده را پایدار نگه مى دارند.
مكان تعزیه در روستاى رامشه در میدان امامزاده در داخل روستا است كه این میدان مخصوص همین تعزیه و به شكل آمفى تاتر در كنار امامزاده مى باشد.
